پژوهش پیرامون تاریخ فقه سیاسی با رویکردهای متعددی امکانپذیر است. محور قرار دادن تحولات سیاسی و اجتماعی در تاریخ فقه سیاسی، رویکرد برگزیده این پژوهش است. براساس این رویکرد، تاریخ فقه سیاسی در یک سیر تکاملی به چهار دوره تکوین، تدوین، تثبیت و تحقق تقسیم گردیده است. در دوره تکوین شاهد مبانی فقهی «فقه النبی»، «فقه الخلافة» و «فقه الامامة» میباشیم. مهمترین ویژگی دوره تدوین، اقدامات هویتی علمای شیعه در تدوین کتب و حفظ تراث تشیع بوده و کارویژه غالب فقه سیاسی در این دوره «گزاره سیاسی» است. دوره تثبیت، دوره حضور فقه سیاسی شیعه از حاشیه به متن تحولات سیاسی میباشد. ورود جریان فقاهت، نفوذ اجتماعی آن و در نهایت تقابل این جریان با مدل سلطنت، کارویژه فقه سیاسی را از گزاره سیاسی به «تئوری سیاسی» تبدیل مینماید. فقه سیاسی در دوره چهارم، از ساحت تئوری خارج و به ساحت «نظام سیاسی» ورود مینماید. در این مدل فقیه از متن تحولات به رأس هرم قدرت سیاسی مینشیند.
طاهری, مهدی, & حکمی شلمزاری, رسول. (1396). سیر تحول و تکامل فقه سیاسی در ادوار تطور فقه سیاسی شیعه. فصلنامه علمی - پژوهشی حکومت اسلامی, 21(4), 55-82.
MLA
مهدی طاهری; رسول حکمی شلمزاری. "سیر تحول و تکامل فقه سیاسی در ادوار تطور فقه سیاسی شیعه". فصلنامه علمی - پژوهشی حکومت اسلامی, 21, 4, 1396, 55-82.
HARVARD
طاهری, مهدی, حکمی شلمزاری, رسول. (1396). 'سیر تحول و تکامل فقه سیاسی در ادوار تطور فقه سیاسی شیعه', فصلنامه علمی - پژوهشی حکومت اسلامی, 21(4), pp. 55-82.
VANCOUVER
طاهری, مهدی, حکمی شلمزاری, رسول. سیر تحول و تکامل فقه سیاسی در ادوار تطور فقه سیاسی شیعه. فصلنامه علمی - پژوهشی حکومت اسلامی, 1396; 21(4): 55-82.