1. حسین، جامعهشناسی سیاسی، تهران: نشر نی، 1386.
2. بیهقى، علی بن زید، معارج نهج‌البلاغه، ج1، قم: بوستان کتاب، 1380.
3. تنسی، استفان‌دی، مبانی علم سیاست، ترجمه حمیدرضا ملک‌محمدی، تهران: دادگستر، 1379.
4. جعفرى، محمدمهدى، پرتوى از نهج البلاغه: با نقل منابع و تطبیق با روایات مآخذ دیگر، ترجمه محمود طالقانی، ج1، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1380.
5. حسین‌زاده، علی‌حسین و دیگران، «بررسی تأثیر ارزش‌های فرهنگی، شایسته‌سالاری و جامعهپذیری سازمانی بر اخلاق کار(مورد مطالعه: کارمندان دانشگاه شهید چمران اهواز)»، مجله جامعهشناسی ایران، دوره هفدهم، ش3، 1395.
6. حیدری نیک، مسعود، حکومت از دیدگاه نهج‌البلاغه، تهران: سبط‌النبی، 1386.
7. خسروی، غلامرضا، «مبانی مشروعیت سیاسی از دیدگاه امام علی7، اندیشه صادق، ش1، 1379.
8. خویی، حبیب الله بن محمدهاشم، منهاج البراعة شرح نهج البلاغة، ج2، بیروت: علی عاشور، 1429ق.
9. راش، مایکل، جامعه و سیاست، ترجمه منوچهر صبوری، تهران: سمت، 1381.
10. روشه، گی، تغییرات اجتماعی، ترجمه منصور وثوقی، تهران: نشر نی، 1385.
11. شاکرین، علیرضا، «مشروعیت چیست؟»، پرسمان، ش7، 1382.
12. طاهری، ابوالقاسم، اصول علم سیاست، تهران: دانشگاه پیام نور، 1382.
13. طوسی، محمد بن حسن، الامالی، قم: دارالثقافة، 1414ق.
14. عابدی اردکانی، محمد، «پاره‌تو و نخبه‌‌گرایی»، ماهنامه اطلاعات سیاسی اقتصادی، سال بیست و چهارم، ش5و6، 1388.
15. عظیمی دولت‌آبادی، امیر، منازعات نخبگان سیاسی و ثبات سیاسی در جمهوری اسلامی ایران، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1387.
16. علی‌خانی، علی‌اکبر، مشارکت سیاسی، تهران: سفیر، 1377.
17. عنایت، حمید، بنیاد فلسفه سیاسی در غرب، تهران: زمستان، 1386.
18. غریری، سامی و محمدجواد مغنیه، در سایه‌سار نهج‌البلاغه، ترجمه فی‌الظلال نهج‌البلاغة، ترجمه محمدجواد معموری، ج1، تهران: دارالکتاب الاسلامی، 1388.
19. قادری، حاتم، «تحول مبانی مشروعیت خلافت از آغاز تا فروپاشی عباسیان»، پایان‌نامه دکتری، 1375.
20. قوام، عبدالعلی، سیاست‌های مقایسه‌ای، تهران: سمت، 1380.
21. کلگ، استوارت، چهارچوب‌های قدرت، ترجمه مصطفی یونسی، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی، 1383.
22. کللی، قیصر، فرهنگ فلسفی و فلسفه سیاسی، تهران: پایان، 1387.
23. گیدنز، آنتونی، جامعهشناسی، ترجمه منوچهر صبوری، تهران: نشر نی، 1383.
24. مارش، دیوید و استوکر، جری، روش و نظریه در علوم سیاسی، ترجمه امیرمحمد حاجی‌یوسفی، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی، 1384.
25. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج29، بیروت: دارالرضا7، بیتا.
26. محمودی، محمدباقر، نهج‌السعادة فی المستدرک نهج‌البلاغة، تصحیح عزیز آل طالب، ج2، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1376.
27. مطهری، مرتضی، امامت و رهبری. تهران: صدرا، 1364.
28. مطهری، مرتضی، سیری در نهج‌البلاغه، تهران: صدرا، 1394.
29. معرفت، محمدهادی، ولایت فقیه، قم: التمهید، 1377.
30. مفید، محمد بن محمد، الارشاد فى معرفة حجج اللّه على العباد، ج1، بیروت: دارالمفید، 1414ق.
31. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین7، ج8، قم: مدرسه امام علی بن ابی‌طالب7، 1386.
32. میخلز، روبرت، جامعهشناسی احزاب سیاسی، ترجمه احمد نقیبزاده، تهران: قومس، 1385.
33. نصر اصفهانی، مهدی و نصر اصفهانی، علی، «شایسته‌سالاری در مدیریت جامعه با تأکید بر اندیشه‌های سیاسی امام علی7»، فصلنامه معرفت سیاسی، سال دوم، ش2، 1389.
34. نقیبزاده، احمد، درآمدی بر جامعهشناسی سیاسی، قم: مهر، 1385.
35. نواب لاهیجانى، محمدباقر بن محمد، شرح نهج‌البلاغه، تصحیح و تعلیق محمدمهدى جعفرى و محمدیوسف نیرى، تهران: مرکز پژوهشی میراث مکتوب، 1379.
36. نوایی، علی‌اکبر و سیدموسوی، سیدحسین، «ساختار حکومت در نهج‌البلاغه»، مطالعات تفسیری، سال دوم، ش6، 1390.
37. نوایی، علی‌اکبر، نظریه دولت دینی، قم: دفتر نشر معارف، 1381.
38. ونیسنت، اندرو، نظریه‌های دولت، ترجمه حسین بشیریه، تهران: نشر نی، 1371.
39. هیوود، اندرو، مفاهیم کلیدی در سیاست، ترجمه حسن کلاهی و عباس کاردان، تهران: علمی فرهنگی، 1387.
40. Bourdieu, Pierre, Fourth Lecture.Universal Corporatim: The Role of Intellectuals in the Modern World, Poetics Today; No12; Vol 4, 1991.
41. Laswell. H. & Kaplan, M, Power and Society, New Haven, 1950.
42. Mosca ,G. The Ruling Class. NewYork: Mc Graw Hill, 1939.
43. Marger, M.N. Elites and masses: An Introduction to political Sociology. New York: D.van Nostrand co, 1981.
44. Pareto, V. Sociological Writings. London: Pall Mall, 1966.
45. Pareto, V. Allgempine Sociologie. Frankfurt, 1969.
46. Parry, G. Political Elites, London: Allen unwin, 1969.
Tawney, R.H, Equality. London: Allen unwin, 1931.
مدیرمسئول
)